Dag 7: Volle dag in Sedona

3 augustus 2017 - Sedona, Arizona, Verenigde Staten

Een volle dag in Sedona tot onze beschikking. Het weer is prachtig, veel zon en iets minder warm dan in Phoenix. 

Na een goede nachtrust zijn wij eerst gaan ontbijten in ons hotel. De keuze was prima en wij hebben het ons goed laten smaken. Nu zijn wij klaar voor onze activiteiten van vandaag!

Wij begonnen met een (lange) wandeling bij West Fork Oak Creek Trial. Deze trail ligt 10 mijl ten noorden van Sedona. Via een hele mooie weg met prachtig uitzicht op de rode bergen reden wij daar naar toe. Gelukkig waren wij op tijd en konden wij een parkeerplekje vinden.

Wij hebben onze rugzakken gepakt en zijn vol goede moed de natuur in getrokken. Een prachtige wandeling met heel veel mooie natuur. Hoge bergen met veel rode kleuren; groene bomen en gras. En steeds liepen wij vlak bij of langs de Oak Creek. Na een aanloopje ging de trail van start en liepen wij de canyon in. Aan beide kanten hoge bergen en onderin de Oak Creek. Gelukkig was de trail erg bosrijk en liepen wij voornamelijk in de schaduw. Een aantal keren hebben wij de Oak Creek overgestoken. De foto’s spreken voor zich!

Op de terugweg heb ik nog een (kleine) zwarte slang gezien die de weg overstak; Sanne heeft deze net gemist (want liep achter mij). De eerste slang die ik zie.

Na een - voor ons doen - lange hike waren wij wel moe en hadden last van de warmer wordende omgeving. In de heerlijke ruimte van de airco gekoelde auto reden wij terug naar Sedona, hebben bij de Starbucks een lekkere verkoeling genomen en zijn wat van de omgeving gaan bekijken in de auto. 

Toen wij voldoende waren afgekoeld en weer wat tot rust waren gekomen, besloten wij om naar het Slide Rock State Park te rijden, in de hoop dat er inmiddels wel weer ruimte was om deze te bezoeken. Dat bleek gelukkig het geval.

Na het parkeren van de auto zijn wij een redelijk stuk naar de Oak Creek gelopen. Gewoon de mensen volgen. Hier was het heel druk, maar ook erg mooi. Het water van de Oak Creek Canyon heeft de rotsen hier uitgeslepen, waardoor natuurlijke “glijbanen” zijn ontstaan. Sedona heeft hier handig op ingespeeld en hier een park van gemaakt, waar je tegen betaling (van $20) naar binnen kan.

Wij hadden onze zwemkleding niet meegenomen, maar dat weerhield ons er niet van om met korte broek lopend het water in te gaan. Een flashback aan Denemarken kwam boven, namelijk geen zand, maar alleen kiezels die erg pijnlijk zijn voor de voeten. Bijna iedereen had dan ook speciale waterschoenen aan. Dat mocht onze pret niet drukken, wij hebben ons heerlijk laten verkoelen door het hele koude water. Tegen zes uur zijn wij terug gegaan naar de auto.

Wij besloten om een hapje te eten ergens in Sedona. Met behulp van een folder van ons hotel hebben wij een restaurant gevonden ‘Old Sedona Bar & Grill”. Een beetje vergane glorie, maar goed, gewoon eens kijken. Van binnen zag de tent er niet veel beter uit dan van buiten. Wij werden aan een tafeltje gezet en hebben van de menukaart wat gekozen. Het duurde ruim 25 minuten en toen kwam het eten. Allebei gegrilde kip met paprika, ui en champions; daarbij mashed potatos (blijkbaar iets Amerikaans) en broccoli en bloemkool. Het heeft ons prima gesmaakt. Als toetje hebben wij bij Starbucks wat koels te drinken gehaald.

Daarna terug naar onze hotelkamer voor het onvermijdelijke ritueel. Zo af en toe begint mij dat behoorlijk te frustreren (kost veel tijd), maar ik begrijp dat onze lezers van het reisblog het toch wel leuk vinden. Dus gewoon doen.

Morgen op tijd eruit, want wij gaan naar de Grand Canyon. Gewoon een groot gat in de grond, maar schijnt toch wel leuk te zijn ;-)

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

6 Reacties

  1. Anna-Carina:
    4 augustus 2017
    Hihi, ik dacht dat Sanne graag wilde bloggen....dus dat is dan misschien niet heel moeilijk voor de komende 7 dagen voor jou? En voor thuiskomst heb je het halve fotoboek/ reisverslag al klaar. Dat is er bij ons (reisverslag) nooit meer van gekomen. Van Caya wel een mooi fotoboek gekregen op mijn verjaardag later. Groetjes, succes op weg naar de GC (welke kant gaan jullie trouwens?)! Anna-Carina
  2. Bart:
    4 augustus 2017
    Een hele dag bezig zijn en allemaal leuke dingen doen en zien kost natuurlijk nogal wat energie. De warmte in deze streek vormt ook een extra aanslag op ons, want zijn wij (nog) niet aan gewend. Dus 's avonds wil mijn geest nog wel, maar mijn lichaam heeft wat meer moeite ;-)
    En toch vind ik het reisblog ook wel weer de moeite waard, want dan hebben wij van elke dag een (korte) weergave. Van dit blog kunnen wij later een album laten afdrukken. Zo hebben wij van onze roadtrip straks een mooi verslag.
    De Grand Canyon bezoeken wij aan de zuidkant (de meest toeristische kant). Past ook beter in onze reis, want noordkant betekent meer omrijden (al schijnt deze ook erg mooi te zijn).
    Leuk trouwens dat je van Caya een fotoboek hebt gekregen. Waren dit gezamenlijke foto's of alleen die van haar?
  3. Caitlin:
    4 augustus 2017
    Wat een geologisch walhalla zie ik daar op de foto's: Prachtig! Mooi opwarmertje voor the Grand Canyon!
  4. Rob:
    4 augustus 2017
    Mooi verhaal en mooie foto's weer hoor! En zoals Anna-Carina al aangaf: laat Sanne ook maar wat doen aan het blog hoor :) Kunnen we ook haar schrijfstijl bewonderen! Veel plezier uiteraard verder nog (enne.... er zijn vast wel meer restaurantjes dan de Starbucks waar je wat lekkers te drinken kunt halen :) ).
  5. Bart:
    5 augustus 2017
    @Caitlin
    Het is hier inderdaad een paradijs voor liefhebbers van geologie. De trail die wij gelopen hebben behoort tot de mooiste 10 van Amerika (volgens internet, dus dit is altijd waar ;-) ). Ik dan dit alleen maar beamen.

    @Rob
    De verdeling van taken hebben Sanne en ik prima geregeld; voor ons werkt het ;-).
    Wat is er mis met een bezoekje aan de Starbucks? Wij proberen de lokale economie zoveel mogelijk te stimuleren, en Starbucks heeft gewoon het beste aanbod :)
  6. Anna-Carina:
    8 augustus 2017
    En Rob...echt waar....sinds Amerika hou zelfs ik van Starbucks en zoeken we het overal in Nederland/ Europa weer op met de goede herinnering aan Amerika. En....ja echt waar....na een halve reis USA zonder de McD....ben ik in het indianenreservaat gezwicht want daar was de McDonalds de enige overleef-plek, ook nog eens inclusief WIFI en Refill...dus wat wil je nog meer? De Lokale shop van de indianen was ZO anders (lees heel vet, lees heel bijzondere producten) dat we daar niet aan begonnen zijn destijds...