Dag 16: Van Furnace Creek naar Mammoth Lakes
12 augustus 2017 - Mammoth Lakes, California, Verenigde Staten
Zo, vandaag een lange reis voor de boeg: iets meer dan 210 mijl, benodigde tijd richting 4 uur. Een van de langere reisdagen in ons programma.
Vanochtend met wat lichte rugpijn opgestaan. Het bed was inderdaad maar van een 1 ster verblijf. Een beetje extra voorzichtig bewegen en geen onverwachte bewegingen maken. Dan komt het wel goed.
Het standaard ochtendritueel voordat alles in de auto is. Nog een waarschuwing achter onze voorruit over parkeren in het parkeervak bij het juiste gebouw. Dit was blijkbaar niet goed. Rare gasten op deze locatie. Ik vermoed dat de brandende zon de laatste functionerende hersencellen hebben aangetast van de mensen hier op het resort.Het verblijf was echt een dieptepunt in onze rondreis. Een ding is zeker, hier kom ik echt nooit meer terug.
Voordat wij Furnace Creek verlieten gauw nog even de tank tot het randje gevuld. Vervolgens hebben wij ons in de hitte van Death Valley gestort.
Het eerste stuk was naar Lone Pine en zou iets meer dan 2 uur duren (en ‘maar’ 109 mijl). Na een wat saai landschap bij Furnace Creek kregen wij onderweg gelukkig meer variatie in het landschap. Ik had vooraf geen idee dat het landschap onderweg nog zo diverse zou zijn. Heel veel verschillende soorten grond (rots, aarde, zand, woestijnzand, brokken zand, etc.) en heel veel verschillende kleuren. Ook de hoogte van de ons omringende bergen veranderde nogal.
Na ruim 2 uur kwamen wij eindelijk aan in Lone Pine. Bij een tankstation hebben wij wat drinken en eten ingeslagen. Ook hebben wij even op een picknick bankje daar gezeten. Even een andere houding voor mijn rug. Opgefrist zijn wij verder getrokken.
Inmiddels reden wij tussen twee grote bergketens/-ruggen door. Aan de linkerkant de grote bergen van de Sierra Nevada, aan de rechterkant de woestijn/bergruggen (uitlopers van de Sierra Nevada ?). Mooie weg om te rijden, met veel meer verkeer.
Na een uurtje kwamen wij aan in Bishop. Een wat grotere stad. En ja hoor, gelukkig kwamen wij eindelijk een Starbucks tegen. Terwijl Sanne in de auto bleef zitten, heb ik binnen onze twee favoriete drankjes gehaald.
Vervolgens het laatste stuk naar Mammoth Lakes gereden. De woestijn had inmiddels plaats gemaakt voor veel groen, eerst lage vegetatie, daarna meer bomen aan de zijkant van de weg totdat wij uiteindelijk in de uitlopers van de Sierra Nevada reden. Prachtig landschap hier! Zoveel groen hebben wij al heel veel dagen niet meer gezien. Wij waren allebei blij dat wij de woestijn verlaten hadden.
Vlak voor Mammoth Lakes nog een blushelikopter gezien (met een blusgeval onderaan bungelend). Bij het inchecken in het hotel bleek dat er ergens in de regio brand was uitgebroken en dat blushelikopters hun werk deden.
Iets voor tweeën kwamen wij aan in Mammoth Lakes. Wij konden wel inchecken, maar er was nog geen kamer beschikbaar. Wij besloten niet in het hotel te wachten (want inchecken was officieel pas vanaf 4:00 uur pm) maar om naar de meren te rijden.
Met behulp van de kaart op de Garmin reden wij in een klein kwartiertje naar het merengebied. Bij de eerste beste parkeerplek hebben wij de auto neergezet om de omgeving in ons op te nemen. Wij moesten erg goed opletten, want in dit gebied lopen (zwarte) beren rond! Het hotel had instructies hoe om te gaan met beren (dus niet hard wegrennen!).
Toen wij de auto verlieten werden wij aangenaam verrast door de temperatuur. Zo koud hebben wij het niet eerder gehad in Amerika. Ik vond het heerlijk; met name de koele wind. Voor Sanne was het misschien net iets te koud (want wij waren nog gekleed op de woestijn).
Maar wat een prachtig gebied! Het eerste meer lag ingeklemd op de berg; aan de ene kant hoog oprijzende bergen, aan de andere kant het dal naar beneden. En zo ontzettend veel naaldbomen! Op het meer werd ook nog in kajaks gevaren. Echt een plaatje!
Op ons gemak de omgeving op ons in laten werken en wat mooie plaatjes geschoten. Na enige tijd weer in de auto gestapt om verder het gebied in te rijden. Druk, druk, druk! Zo ontzettend veel auto’s en mensen in dit gebied; dit zag ik niet aankomen. Een enorm toeristisch gebied, ook in de zomer. Allemaal mensen die op en rond het water van de meren aan het recreëren waren. Wij hebben het gebied op kruipsnelheid rondgereden.
Met name het grootste meer, Lake Mary, was bijzonder mooi. Overal plekken waar mensen naar het water konden, veel boten en vissers op het meer. Pappa had dit fantastisch gevonden! Tijdens het rondrijden zagen wij zelf gevangen vis (forel) gedragen worden door een visser. Hier zit dus grote en eetbare vis. Wat een paradijs.
Sanne en ik waren erg onder de indruk van dit gebied. Wij zagen op sommige plekken kleine huisjes voor toeristen en mijmerden over hoe het zou zijn om hier een week vakantie te vieren. Dat moet wel heel erg lekker zijn. Misschien in de toekomst een optie?
Bij het bezoek aan het hoger gelegen meer hebben wij wat rondgelopen en ook de omgeving hier goed in ons opgenomen. Uiteindelijk terug naar het hotel, waar dezelfde aardige juffrouw een kamer voor ons regelde. Onze spullen naar de kamer gebracht en daar enige tijd uitgerust.
Rond etenstijd zijn wij naar het “centrum” van Mammoth Lakes gereden (2,6 mijl van ons hotel) en hebben bij een cafe/restaurant (tip van hotel) lekker gegeten. Gegrilde kip met spinazie en kaas, spaghetti met tomatensaus en kaas en verschillende groentes. Erg lekker. Na het toetje (Sanne ijs en ik hard bevroren cheesecake) terug naar het hotel.
Nog “even” het avondritueel doen, dan lekker het bed in. Morgen gaan wij naar Yosemite. Ik ben heel benieuwd.
In mijn herinnering ook veel camper/kampeermogelijkheden daar waar grif gebruik van wordt gemaakt.
Wij zijn lopend de Strip afgelopen destijds (vanaf het middaguur tot 23 uur) dus Las Vegas was voor ons lijfelijk te voelen Las Vegas. Om 21 uur zaten we bij Paris overdekt te eten (anders waren we van ons graatje gegaan) en hadden om het kwartier de watershow "gratis" 1e rang. Maar het bed daarna was het allerlekkerst.... In onze herinnering zijn vooral de parken en het zeer bijzondere landschap van West Amerika blijven hangen. Wij waren net voorbij Yosemite park (bij de zoutmeren afgezakt naar de woestijn) toen grote aardverschuivingen en ladingen water de wegen totaal onbegaanbaar maakten. Natuurgeweld is daar redelijk normaal. Vele toeristen bleven noodgedwongen in ons hotel (vlak bij militaire vliegbasis) en schikten zich in hun lot. En vlak daarna braken alle branden in Yosemite uit, maar toen reden wij al richting Las Vegas en hadden we de prachtige Tioga-route al gereden (zo heet ie uit mijn hoofd). Veel plezier op dit stuk reis, en richting San Francisco wordt het nog een stuk koeler. Groetjes, Anna-Carina
Zo te lezen hebben jullie wel het nodige meegemaakt in Amerika! Eigenlijk is de reis van Sanne en mij vrij rustig en niet hectisch. Het enige waar wij beiden last van hebben is de (extreme) warmte; gelukkig is de rest van onze reis in een gedeelte met voor ons hele fijne temperaturen. Natuurlijk gebeurt er om ons heen wel het nodige, maar deze filter ik onbewust uit dus ik heb daar eigenlijk geen last van.
En van enig natuurgeweld hebben wij nog niets gemerkt. Eigenlijk alleen gisteren de blushelikopters die een niet zichtbare brand blusten.
Zul je net ziet, dat of de San Andreas breuk verschuift met die mega-aardbeving die al ver over tijd is, of dat de caldera in Yosemite instort (zie film 2012) ;-)
Als de wereld dan toch vergaat, zitten wij in ieder geval op de eerste rij!
En ja, de route over de Sierra Nevada heet de Tioga Pass. Ik kijk erg uit naar deze route, lijkt mij heel erg mooi.
En ik ben er inmiddels achter: ik houd meer van de natuur, de landschappen en de nationale parken dan de grote steden.
Wat moet dit landschap een verademing voor jullie zijn!
Dan hebben jullie een hele mooie wedstrijd gezien met een super uitslag! Die wedstrijd had ik graag willen zie; maar uiteraard zit ik nog liever in Amerika ;-).
Gelukkig hebben Sanne en ik verder geen last van mensenmassa's, het soort stad is veel bepalender voor de atmosfeer. New York was heel erg leuk en voelden wij ons thuis. Las Vegas was gewoon niet ons ding. Van San Francisco verwachten wij allebei wel het juiste gevoel en kijken hier dan ook naar uit. Los Angeles lijkt mij niet zo interessant, vandaar dat wij daar ook niet lang blijven.
Voor San Francisco hebben wij "maar" twee volle dagen beschikbaar. De eerste dag gaan wij naar Alcatraz Island (leuk!) en de tweede dag vullen wij nog later in (waarschijnlijk Fisherman's Wharf, Golden Gate Bridge en ...?).
Het klopt, met bruine beren geldt een andere instructie. Gelukkig komen bruine beren op deze plek niet voor. Mammoth Lakes heeft alleen een populatie van ongeveer 30 zwarte beren.
Gisteren in Yosemite geweest, helaas ook geen beren gezien (niet zwart en niet bruin). Het ziet ernaar uit dat wij in onze vakantie geen beren met eigen ogen zullen zien.
Gelukkig dat Sanne geen drie meer is, dus zij gaat echt niet op beren af. Honden daarentegen, dat is een heel ander verhaal! Op onze reis komen wij veel honden tegen (en hun baasjes), waar mogelijk en toegestaan weet Sanne voldoende dog-time te scoren!