Dag 18: Van Sonora naar San Francisco

Na een goede nachtrust op tijd opgestaan en onze spullen bij elkaar gepakt. Het hotel uitgecheckt en geen ontbijtje genomen in het restaurant! Na het debacle van gisteren wilden wij geen risico nemen met het ontbijt.

In Sonora hebben wij bij de McDonalds een ontbijtje genomen. Vervolgens bij de Walmart aldaar flink drinken ingeslagen (24 flesjes water, 6 flesjes cola zero, 4 blikjes Starbucks en 20 pond ijs). Het ijs in de koelbox ververst en wij kunnen er even weer tegen.

De Garmin ingesteld op San Francisco en gaan! Via een dor landschap reden wij naar het westen. Gedurende de hele trip naar SF bleef het landschap zo’n beetje gelijk: dor, lang geel gras met overal bomen er door heen. Als wij een giraffe zagen zou mij dat niet eens verbazen, net een savanne in Afrika. De weg werd drukker en drukker. Onderweg nog even de auto volgetankt (Oakdale?) en verder gereden.

Sanne was nog erg moe en heeft ruim een uurtje haar ogen dicht gedaan. Ik reed gewoon met het verkeer mee over de 580. Vlak voor SF heb ik de auto even geparkeerd (in een woonwijk) om even te kijken waar ik van de Garmin route af moest wijken. Wij wilden nl. niet rechtstreeks SF in, maar via het noorden, zodat wij over de Golden Gate brug binnen zouden komen. Gewoon de 580 volgen was hiervoor voldoende.

Sanne was inmiddels wakker geworden en samen hebben wij Oakland/San Francisco gezien. Bij Richmond moesten wij via een tolbrug (hopelijk werkt automatisch systeem in de auto van Hertz goed) over een uitloper van de oceaan. Wat een prachtig gezicht! Het water was groen/cyaan van kleur en zag er heel uitnodigend uit. De tolbrug was veel en veel groter en hoger dan elke brug waar ik ooit over heb gereden! Deze brug gaf toegang tot een stuk land waar de Golden Gate brug op uit kwam.

Na een 10 minuten zagen wij de eerste, noordelijke pijler van de Golden Gate brug! Een prachtig gezicht zo tussen het landschap! En ook donkerrood. De zon was niet meer zichtbaar door de vele zeemist welke over het land en de oceaan hing. Een heel mooi en onbekend gezicht. Na een aantal bochten in de weg kwamen wij ineens recht voor de Golden Gate brug uit. In het echt zag deze er toch minder imposant uit dan ik mij had voorgesteld. Dit was ook Sanne’s gedachte.

Toch was het (voor mij) een bijzondere ervaring om over de Golden Gate brug te rijden. En bij nadere bestudering van de tweede, zuidelijke pijler bleek deze toch echt een stuk groter dan die in 1e instantie leek. Wel was de brug niet zo vreselijk lang! En direct moesten wij weer door tolpoorten.

En wij zijn in San Francisco! De snelweg liep gelijk de stad in en met behulp van de Garmin reden wij eenvoudig naar ons hotel. De auto moesten wij bij het hotel inleveren (valet parking). Hopelijk zien wij deze over drie nachten nog terug ;-)

Ingecheckt en naar onze kamer op de 7e floor (dus 6e verdieping in Nederland) gegaan. Prima kamer, met twee grote bedden, klein bureau, één zitstoel en sofa/bankje tegen muur. Ook nog een losse, staande airco of ventilator. Voor mij prima.

Bijna twee uur op de hotelkamer gezeten en ontspannen, totdat wij rond 3:45 pm naar beneden konden. Met de hotel shuttle bus zouden wij vervoerd worden naar Fisherman’s Warf. Een aardige chauffeur bracht ons hier naar toe (samen met nog enkele hotelgasten). Het was vrij koud (voor ons althans), ik had een vest aangetrokken en ook Sanne was gekleed op kouder weer. 

Op ons gemak hebben wij pier 39 bekeken. Wij genoten van de oceaan en het zicht op Alcatraz Island. Toen wij na een bocht bij de plek kwamen waar de seals altijd liggen, was Sanne aangenaam verrast (dit wist zij niet). Wij hebben ons staan vergapen om de hoeveelheid seals die op houten dek in de oceaan liggen en ruzie met elkaar aan het maken zijn. Op de pier stonden een enorme hoeveelheid mensen dit te bekijken. Je kunt je afvragen wie nu naar wie aan het kijken was!

Vervolgens hebben wij een bezoek gebracht aan de vele winkeltjes op Pier 39. Bij een patisserie/chocolaterie zijn wij gezwicht voor de verleiding en hebben 12 pindarotsjes gekocht. De prijs hiervoor is zoals alles hier: veel en veel te duur! Maar ze waren wel lekker (wij hebben er allebei één genomen, de rest bewaren wij voor in het hotel).

Wij wilden nog graag een hapje eten (want geen middageten gehad). Aangezien wij allebei geen liefhebbers van seafood zijn, was dit wat lastig. Wij besloten om bij Hard Rock Cafe wat te eten, maar de wachttijd om te mogen zitten was ons te lang. Een bezoek aan het aquarium hier bleek ook geen optie, want $26 per persoon (+ tax) voor een veredeld zwembad met een paar dieren was mij toch te gortig (en Sanne ook). Dan liever naar het aquarium in Monterey.

Al lopend naar het westen kwamen wij bij een ander gedeelte terecht en wij besloten maar eens een keer wat bij de McDonalds te halen (hadden wij nog niet echt gedaan, dus mocht van onszelf). Heeft goed gesmaakt.

Wij waren 2,7 kilometer verwijderd van ons hotel en de hotel shuttle reed vanavond niet. Na overleg besloten wij deze afstand (over de vele heuvels!) terug te lopen. Dan konden wij onderweg ook nog rustig kijken bij Lombard Street. Ik had behoefte aan wat lichaamsbeweging na de lange autorit en mijn rug kon ook wel wat beweging gebruiken.

Dus vol goede moed gestart. Vrij direct moesten wij al enkele heuvels oplopen. Onze geest wilde doorlopen, onze lichamen protesteerden nogal (in het bijzonder de kuiten). Met enkele pauzes kwamen wij dan toch bij Lombard Street aan.

Hier hebben wij de nodige tijd doorgebracht met het filmen en fotograferen van alles wat hier gebeurd. Grappig om te zien hoeveel mensen hier staan om hetzelfde te doen. Het schijnt een ding te zijn, want het aantal auto’s met open ramen waar handen uitgestoken waren om te filmen met een smartphone was gigantisch. Blijkbaar krijgen mensen een kik om deze 7 bochten naar beneden te rijden.

Toen wij bovenaan Lombard Street stonden, moesten wij nogal een eind lopen. Stug zijn wij doorgelopen en hebben onderweg nog even wat te drinken gehaald voor op de hotelkamer (onze voorraad staat namelijk in onze auto waar wij niet bij kunnen).

Uitgeput maar voldaan (en bezweet) kwamen wij uiteindelijk aan bij ons hotel. De receptie hebben wij voor morgenochtend een taxi laten regelen, die ons naar pier 33 kan brengen. Wij gaan dan naar Alcatraz Island !